martes, 3 de diciembre de 2013

O Penedo da Campá, no monte Pedraquetinha (Toutón-Mondariz)



Situámonos a máis de 500 metros de altura na cima do monte Pedraquetiña, que ten a súa cota máis alta pertencente a parroquia de Toutón no concello de Mondariz, pero nesta máxica montaña sobre o val do Tea e seu afluente río Borbén tamén lindan as parroquias de Borbén pertencente o concello de Pazos de Borbén, e Parades pertencente o de Ponteareas.

É a escasos metros da cima onde se atopa este peculiar e incrible monumento patrimonial moi marxinado a día de hoxe, tratase do “Penedo da Campá ou Campana”. Veciños da zona contan, que no alto da Pedraquetiña existe unha pedra, que antigamente se a batías cun pau, soa como unha campá dunha igrexa.


Seguindo esta pista, chegamos a famosa pedra, a cal quedou moi danada por traballos de cantería e unha escavadora fai uns anos. Mesmo así, tivemos o pracer en situ como se pode ver no vídeo, de probar esa son con forma de eco que soa se bates nela nuns buratos que ten na parte de abaixo. Ese buratos ou orificios, furan de forma artificial o penedo no centro, e dicir foron feitos a posta para que esta pedra, situada estratexicamente a máis de 500 metros sobre o val do Tea e Borbén, soara como unha campa.


Pouco se sabe do orixe e poucos coñecen a día de hoxe esta pedra, pero topamos cunha importante pista no folclore e ledas da zona, onde o parecer no alto do monte Pedraquetiña habitaba nos “tempos dos mouros” unha fermosa moura. A lenda desta moura e moi común a doutras partes da Galiza, pois os mozos tentaban subir o monte para vela e namorar a esta bela rapaza, que vivía no alto “nunha pedra”, que era o único que tiña, de hai o nome do monte “Pedraquetiña”.

Como noutros monumentos patrimoniais moi similares como “o Catabún” en Budiño (Porriño), ou o “Penedo da Campá” de Troáns (Cuntis), tamén nos falan as lendas de mouros, polo que é moi posible que os habitantes dos antigos castros dos redores (Toutón, Xunqueiras..) traballasen e utilizasen este tipo de pedras para comunicarse, alertar ou avisar. A isto hai que sumarlle o lugar estratéxico no que atopase, no cauce medio do val do Tea e do val do río Borbén.

Vista do penedo o val do río Borbén.

En canto o estado de conservación deixa muito que desexar, aparte de atoparse marxinado e se valor total na actualidade. O penedo en si fáltalle un anaco, no cal aínda se pode ver a marca dun barreno de canteiro que o rompeu. Por se fora pouco, fai una anos unha escavadora o desprazou e volcou do seu lugar orixinario, que era xusto debaixo asentado sobre unhas pedras de base postas artificialmente. En ambas dúas accións agresivas contra el, a ninguén practicamente importoulle nin ninguén protestou.
 Marca de barreno de canteiro no penedo.
Lugar onde posiblemente estivese orixinalmente situado o penedo.

Tamén destacar que ten na súa superficie un petróglifo actual relixioso, que ten tallado no penedo unha cruz latina de gran tamaño coas letras en maiúsculas MT e PV, xunto coa fecha (seguramente de cando o gravaron na pedra) 1928. Este resto, e unha forma de “cristianizar” o que era dos pagáns mouros.

FICHA TÉCNICA

Tipo de ben:  Monumento indefinido   
Lugar: Monte Monte Pedraquetiña (Toutón-Mondariz)
Cronoloxía: Descoñecida (Idade de Ferro-Bronce??)                 
 Propiedade: Privada (Mancomún)

Catalogado pola xunta: Non

Estado de conservación: Malo, moi danado e sen protexer.

Conserva tradición oral: Si 

domingo, 3 de noviembre de 2013

Adenco informa nos medios sobre os informes da Hidrográfica para o non uso de herbicidas nos montes de Ribadetea

La Hidrográfica inicia un expediente por la aplicación de herbicidas en Ribadetea

Los ecologistas de Adenco habían denunciado el intento de aplicación en agosto

03.11.2013 | 02:51
El Grupo Ecologista Adenco informó ayer que la Confederación Hidrográfica del Miño-Sil abrió diligencias de investigación para un expediente sancionador por la pretensión de aplicación de herbicidas en Ribadetea.
Según explicó el grupo ecologista, en la actualidad, el expediente se encuentra en la fase de actuaciones previas con el objeto de determinar, con la mayor precisión posible, los hechos susceptibles de motivar la incoación del procedimiento, la identificación de la persona o personas que habían podido resultar responsables y las circunstancias relevantes que concurran en unos y otros.
Entre la documentación facilitada al Grupo Ecologista Adenco por parte de la Confederación se encuentra un informe técnico muy detallado en el que se indica que hay varias arquetas de captación para consumo humano a escasa distancia de la zona a tratar, existiendo una la tan sólo 8 metros. El informe indica que las arquetas están conectadas entre sí y que la contaminación de una conllevaría a la contaminación de la siguiente. El documento también hace mención a la existencia de otros aprovechamientos de agua cercanos como lo de San Blas a apenas 60 metros de la zona de actuación y al de Aguas de Lomba Porto Castro a unos 200 metros, ya pertenecientes a la parroquia de Areas.
En el mes de agosto fue cuando un numeroso grupo de vecinos de Ribadetea paralizó el intento de aplicación masivo de herbicidas por parte de la Comunidad de Montes de Ribadetea en una grande superficie ubicada cerca de la parcela recreativa de O Viveiro. Ante esta situación, desde Adenco solicitando la paralización de la aplicación de herbicidas y el cumplimiento de la legislación vigente ante varias administraciones.

FONTE: FARO DE VIGO

sábado, 26 de octubre de 2013

Recollida de lixo no Tea, primeira actividade da nova AA.VV de Ribadetea

Primeira actividade da nova AA.VV de Ribadetea, onde o autor deste blogue atopase entre seus membros. Este e un dos camiños a seguir, esperemos continuar con este tipo de actividades e que tamén outras AA.VV do concello, bisbarra e ata galegas comecen tamén con este exemplo, porque entre tod@s podemos pouco a pouco mudar este mundo.

















jueves, 19 de septiembre de 2013

Fauna fotografiada no Brasil II parte

Tórtolas (neste caso a Stroptopelia Senegalensis)
De familia das pombas, ave migratoria de África cara sur América
Fotografiado en Praia do Forte, Bahía

Marabunta, formiga Guerreira ou Lexionaria 
Tipo de formiga migratoria e agresiva, móvense como auténticos exércitos cazando o seu paso súas vítimas. Algunhas colonias poden ter máis de 2 millóns de formigas, o ser migratorias non constrúen formigueiros e destaca súa forte mandíbula.
Fotografiado na reserva Sapiranga, Bahía

Mico ou Sagui (Callitrichidae) 
Especie de primates de pequeno tamaño expandidos polas zonas tropicais de sur América, tamén coñecidos como titís.
Fotografiados por distintas zonas da Bahía

Chama-maré (Ocypodidae)
Cangrexos atlánticos polo xeral de pequeno tamaño, soen andar en grandes grupos polos areais. destaca no macho por ter unha pinza muito maior e desenvolvida ca outra. 
Fotografiados en distintos areais da Bahía

Calango (Tropidurus oreadicus)
Especie de lagarto que pode chegar os 30 cm, non e agresivo e soe habitar en lugares tranquilos onde abunda a madeira para camuflarse.
Fotografiados en distintas zonas de Praia do Forte, Bahía

miércoles, 18 de septiembre de 2013

Viaxe a chapada de Diamantina II parte, O Poço do Diabo

O Poço do Diabo (Pozo do Demo) atopase na Chapada de Diamantina a 22 Km da localidade de Lençôes. Tratase dun descenso pola montaña escarvado na pedra polo río de augas escuras debido a ter elementos orgánicos nas súas augas. No seu descenso forma pequenos canóns así como tobogáns naturais.
O camiño baixa dende a estrada pegada a marxe do río cos seus rápidos no medio dunha paisaxe fermosa. A uns 15 minutos río abaixo chegamos o lugar coñecido como “Poço do Diabo”, tratase dun salto de auga abrupto de gran altura en forma de fervenza caendo nunha gran poza de augas escuras.
Se descende a poza por un estreito camiño que ten unhas vistas espectaculares sobre a fervenza e poza. Dende a fervenza a o final da poza hai un tira-liña para os máis valentes que fai un descenso espectacular dende a altura da fervenza as augas da poza.
Unha vez abaixo, abraiado pola beleza do entorno, que millor cousa que darse un baño nas escuras augas da poza acompañado polo meu pai, as cales están muito frías, pero unha vez dentro delas entre o son da mata (fraga) de fondo e a tranquilidade do lugar, pódovos asegurar que limpa ata a alma.
Despois do relaxante baño de pureza, abandonamos este lindísimo e máxico lugar escondido nun pequeno recuncho do interior do estado da Bahía, seu encanto e presenza sempre serán recordados no meu interior como unha doce lembranza. 
Foto de familia xunto a meus pais despois de pasar unha xornada en grande.

jueves, 12 de septiembre de 2013

Conseguimos paralizar novos desterres no Castro da Croa

De novo hoxe en Ribadetea levantounos a voz de alarma da cama. Días anteriores no Castro da Croa fixeran un autentico desterre destruíndo parte de seus parapetos de defensa e alterando parte do conxunto castrexo que esta protexido por patrimonio.Os culpables, a CCMM de Ribadetea.

Despois disto púxose en coñecemento da policía autonómica (que se encargan do patrimonio) as alteracións no Castro da Croa levanto expediente. Pois ben, apenas dous días despois voltou aparecer unha pala traballando no castro, sacando xabre para os camións.

A empresa o parecer pedira permiso o concello para sacar xabre, estes os puxeran en contacto co presidente da CCMM de Ribadetea que como non, mandounos a un dos pouco sitios protexidos por patrimonio da aldea para seguir facendo canteira de forma ilegal, o castro da Croa. Pero o millor de todo e o destino dese xabre, pois só desprazase uns metros de onde o quitan, indo para o novo paseo que vai pegado o Tea entre Cernadela (Mondariz) e Ponteareas.

Excavadora hoxe a mañá destruíndo parapetos no castro da Croa.

Este paseo esta feito con xabre procedente dun importante recinto arqueolóxico protexido por patrimonio, pero o millor esta por chegar, pois cando me acerco o lugar onde están facendo as obras máis preto do castro, vexo que se levan por diante un parapeto de defensa e afectan seu entorno. Non sei porque, pero xa tiña esa intuición, e o máis bonito que a obra foi fomentada pola propia Xunta, augas de Galicia e o concello de Ponteareas, que din ter todos os permisos e información da ruta, tanto que nin sabían que había un castro catalogado e protexido por patrimonio que leváronse por diante. Agora esta todo nas mans de patrimonio que foi informado.
Arriba, parapeto defensivo do castro arrasado parcialmente pola nova "senda do Tea"

Neste ambente de manipulacións, permisos, desinformacións e destrución o final o único que sae perdendo e o patrimonio e seu entorno natural, que o final de conta, o lado dos cartos, favoritismo e sacar a foto non vale nada.

En roxo ultimas alteracións e destrucións no Castro da Croa en 2 anos, de seguir así, nosos netos porán ver algún resto do antigo poboado fortificado.

lunes, 9 de septiembre de 2013

SOS Castro da Croa, os Demos voltaron atacar pola espalda

Era un dos castros cun dos maiores sistemas defensivos de toda a cultura castrexa galaica, de estilo mineiro e cunha mina romana a menos de 50 metros del, e estaba na miña aldea, Ribadetea.

Digo estaba, pois nos últimos anos mentres un grupo de veciños intentamos impulsalo para coñecelo e posto en valor, facendo rutas guiadas, articulos en internet, publicando en revistas veciñais. Os demos, profesionais da destrución e acabar con todo, destruírono máis en cinco anos que en 2000 que ten de existencia.

Eses demos teñen nome (os mesmo do famoso herbicida), e tratase da propia CCMM de Ribadetea, que co apoio dos seus lacaios como a AAVV e demais convertéronse no peor inimigo da natureza e patrimonio en Ribadetea cando eles eran quen o debían protexer.

Primeiro reencheron con terras a zona central do poboado, logo fixeron camiños sen sentido polo interior dos parapetos destruíndo este, e a última que tiñan feito era un enorme burato acabando cun dos principais parapetos, pero esta xa pasa todos os limites, queren facer agora un aeroporto? Pois non ten sentido máis que facer dano a escavación que fixeron, facendo desaparecer parapetos enteiros.

Dende aquí muita dor e gañas de chorar, estes demos non pararán nunca e sen respeto e nin sequera propolo en asemblea co resto de veciños. Agora, o castro da Croa necesita máis apoios que nunca, pois pasou dun pequeno florecer e a ser coñecido, a estar en plena extinción por mor dos ratos, ratos que agora agachan as orellas e non saen das alcantarillas …

ISTO NON PODE SEGUIR ASÍ, SOS CASTRO DA CROA











Vista da zona que agora desapareceu cos parapetos xa danados.

Outras zonas xa afectadas nos últimos anos.


Nova zona que desaparece do castro marcada en roxo.