martes, 24 de enero de 2012

Una granitera pretende abrir una cantera en la Serra do Suído en la zona de Covelo Los comuneros de San Salvador de Prado advierte del daño que la exp

Los comuneros de San Salvador de Prado advierte del daño que la explotación minera causaría en hábitats de flora y fauna

A comunidad de montes de San Salvador de Prado, en Covelo, alertó ayer de la pretensión de una empresa granitera de poner en marcha una cantera de granito ornamental en el corazón de la Serra do Suído, en terrenos de los municipios de Melón y Carballeda de Avia (Ourense) y Covelo.
Según explicó José Fernández Muradás, presidente de la comunidad de montes, el cantera, para la que ya se ha solicitado el correspondiente permiso de investigación inicial, dañaría hábitats únicos de flora y fauna y afectaría a la zona de ampliación para la Red Natura, recientemente publicada.
Una de las cuestiones apuntada por Muradás es que el permiso de investigación afectaría de lleno al nacimiento del río Tea "y en caso de que se explotase una cantera allí los daños causados en el nacimiento de este río serían irreparables, pudiéndose incluso desviar su curso ya que se modificarían las aguas vertientes", indicó.
Pero además en lo que afecta a la zona de Covelo, destaca Muradás que existen muchos elementos Patrimoniales y etnográficos entre los que se pueden destacar la capilla de la Virgen de A Xestosa y una tumba antropomórfica con varios siglos de antigüedad". Estos elementos están catalogados en el inventario de bienes patrimoniales del Plan Xeral de Ordenación Municipal de Covelo y están protegidos.
Por otra parte, entiende la Comunidad de Montes que el permiso es inviable porque en la zona ya existen aerogeneradores eléctricos que disponen de una amplia zona de afección, y la implantación de la cantera no sería compatible con ellos.
Fernández Muradás también se refiere a que los comuneros cedieron 5.000 metros cuadrados de terreno a la Asociación Galega de Astronomía con la finalidad de construir un observatorio astronómico y centro de divulgación científica y ambiental "la instalación en su contorno de la cantera afectaría a este proyecto haciendo inviable su ejecución".
La comunidad de montes ya presentó las alegaciones a este permiso de investigación en las que manifiestan su rechazo a la solicitud "y solicitamos que no se autorice el derecho minero por considerar que deben preservarse los valores naturales, patrimoniales y etnográficos y prevalecer los usos actuales y los previstos en el futuros.
Por otra parte la comunidad de montes advierte que prohibirá la entrada de vehículos o maquinaría al monte ya que para poder acceder a este es necesario autorización previa.
Los permisos de investigación ya suelen aparejar la extracción de rocas para conocer la capacidad de explotación de los yacimientos.

Fonte: Faro de Vigo

viernes, 20 de enero de 2012

Petroglifos de Gargamala, Mondariz

Fai xa un par de anos tiven o pracer de visitar as estacións de petroglifos de Gargamala, no concello de Mondariz, lugar onde aparte dos petroglifos hai un fermoso entorno os pés dos montes do Coto de Eira con impresionantes vistas o val do Tea e outras serras a máis de 400 metros de altidude.
No lugar dos gravados o ar libre distinguense ata doce estacións, as cales datan da Idade de Bronce. Destaca o nivel de conservación en que se atopan moitos grabados os cales diferencianse perfectamente a simple vista. No lugar temos grabados de variados tipos, dende algúns con formas de pegadas ou ferraduras ata unha gran cantidade de petroglifos circulares moi ben conservados, os cales hai de todolos tamaños, dende grandes circulares ata pequenos que rodean os grandes, nas seguintes fotos podense ver algúns exemplos deste tipo.


Pero en Gargamala súas laxes teñen aínda moito máis, como tamén petroglifos rectangulares con casillas, os cales recordan os miticos tableiros de xogo, pero aínda a día de hoxe non se sabe moi ben seu significado.
Un dos petroglifos que máis me chamou a atención e gostou foi un circular entrelazado en forma de oito, o cal aparte apreciabase moi ben e tiña o tamaño dunha cabeza máis ou menos.
O xacenmento tamén esta cheo de coviñas, moi míticas nos xacementos de arte rupestre do Val do Tea. Estas as podemos atopar en concentracións ou dispersas por todas as estacións, algúnhas polo medio de outros grabados ou soas. Hainas de todolos tamaños, dende moi pequenas ata de gran tamaño, destancando un grupo delas esparcidas a pouca distancia unhas das outras por un especie de altar composto por dúas laxes. Ademáis hai tamén unha gran cantidade de petroglifos indefinidos, e dicir con debuxos e formas sen significado, as cales seguramente no seu tempo serian parte dun debuxo e agora só se conservan partes deste, polo que son dificiles de interpretar.

Outro petroglifo que me chamou moito a atención foi un circular que se atopaba só nunha pedra, ten un tamaño considerable, súa forma de sucesións circulares esta atravesada por unha liña, cun estilo parecido o laberíntico, pero chega un momento que a sucesión de formas circulares de menor e maior desaparece (seguramente por mor destar gastados) e continua a liña media curva, o que fai que pareza unha auténtica "flor", ata parece que ten algunhas follas grazas a pequenos grabados que aparecen o seu redor...
Para chegar a este fermeso enclave de arte rupestre, hai que ir ata a aldea de Gargamala no concello de Mondariz. Unha vez en Gargamala preguntar polo pastizal e tirar monte arriba ata chegar a este, o cal ten uns fermosos prados. No pastizal a moi pouca distancia no medio dun piñeiral tamén atopanse dúas mámoas. Pero voltando a ruta cara os petroglifos, estes atopanse do pastizal a 1 Km máis ou menos subindo por unha pista forestal monte arriba, a cal antes polo menos estaba sinalada. Destacar tamén que seguindo dos petroglifos para arriba dirección a Coto de Eira atopanse os restos do antigo foxo do lobo de Gargamala.
FICHA TÉCNICA

LUGAR: A 1 Km do pastizal de Gargamala, Gargamala-Mondariz

ALTIDUDE: Máis de 400 m

COORDENADAS: LONX:

TIPOLOXÍA: Lugar con representación gráfica o ar libre

DATACIÓN: Idade de Bronce/Calcolítico

CLASIFICACIÓN DO SOLO: Solo rústico de protección do patrimonio

PROPIEDADE: Privada (mancomún)

jueves, 19 de enero de 2012

O que esconden os montes da Croa, Ribadetea

Isto e o que se esconde baixo os frondosos montes da zona do castro da Croa, unha impresionante sucecións e alteracións de caracter defensivo composta de parapetos e foxos que protexían o poboado.

miércoles, 18 de enero de 2012

Novas fichas técnicas no blogue

Para un millor estudo e entendemento do patrimonio aqui públicado acabase de elaborar fichas técnicas dos seguintes xacementos:

Castros (Castromao, Caneiro e Troña)
http://ponteareashistoriaviva.blogspot.com/2011/06/cultura-castrexa-o-castromao-guillade.html
http://ponteareashistoriaviva.blogspot.com/2010/10/castros-cidade-ou-cividade-de-caneira.html
http://ponteareashistoriaviva.blogspot.com/2010/07/cultura-castrexa-o-castro-de-trona.html

Castelos (A Picaraña e Monte do Castelo)
http://ponteareashistoriaviva.blogspot.com/2011/10/restos-da-fortaleza-da-picarana-sxv.html
http://ponteareashistoriaviva.blogspot.com/2011/04/fortaleza-do-monte-do-castelo.html

Pontes (Ponte do Cabalón)
http://ponteareashistoriaviva.blogspot.com/2011/03/medievo-pontearean-ponte-medieval-do.html

martes, 10 de enero de 2012

Cultura Castrexa: O castro da Croa (Ribadetea)

O castro da Croa atopase na parroquia de Ribadetea no lugar da Croa, no barrio da Barxela. Este asentamento fortificado característico da Idade de Ferro e un dos xacementos arqueolóxicos máis notable e destacable do concello de Ponteareas. Atopase na ribeira dunha curva do Río Tea, erguéndose nun poderoso outeiro parapetado coa superficie chán na súa cima cuns 40 metros de altitude.

Pero o que máis destaca deste asentamento e seu característico sistema de defensas entorno este outeiro basado nunha serie de parapetose e foxos que alteran o entorno. Este singular sistema defensivo o redor do outeiro o fan del un destacado castro a nivel galego dentro dos castros desas características.

Vista a algúns dos parapetos e foxos do recinto.

Pero o que máis destaca deste asentamento e seu característico sistema de defensas entorno este outeiro basado nunha serie de parapetose e foxos que alteran o entorno. Este singular sistema defensivo o redor do outeiro o fan del un destacado castro a nivel galego dentro dos castros desas características.

Este espectacular complexo de liñas defensivas chegan a case uns 300 metros do outeiro fortificado, o cal seria o recinto habitacional do poboado. Na parte noroeste do poboado pódense contar ata 13 parapetos sucedidos, aínda que algúns se atopen deteriorados polas pistas forestáis e repoboamentos. No extremo sureste distinguense 12 contando un deles con máis de 90 metros de lonxitude, mentres que outros non pasan dos 15 metros. Pero os máis impresionantes atopanse na cara sur, onde atopanse unha serie de parapetos e foxos esaxerados contando un deles con 125 metros de lonxitude e chegando na súa cima a anchuras de 20 metros.

Recinto central parapetado en forma de meseta circular.

En canto o outeiro principal, e unha especie de meseta circular parapetada por unhas impresionantes alturas cunha media dos 10 metros, chegando en casos a 12 metros. A súa cima e totalmente chán, e baixo ela atoparianse aterradas as antigas vivendas dos poboadores deste castro. Decir que o contraste da zona habitacional coa desproporción da extensión das liñas defensivas e brutal. De acceso o outeiro conservase unha rampa que posiblemente sexa a orixinal da época pola parte sur. Tamén pola cara norte cara o río pódense apreciar rebaixes dos parapetos, polo que seguramente orixinalmente o poboado tendría outra saida cara o río, a día de hoxe moi deteriorada e cuberta pola vexetación.

Rampa de acceso o outeiro parapetado, onde era a zona habitacional.

Este asentamento esta moi traballado pola man do home, e polas súas características tratase dun castro mineiro, e decir vinculado a extracción de recursos primarios, os cales serian auríferos do cauce do Río Tea. Súa cronoloxía, aínda que o asentamento esta moi pouco estudado correspondería o periodo romano, e decir despois da conquista romana entre os séculos I d.C o V d.C, e correspondería a unha serie de asentamentos mineiros da conca media do Tea, que persoalmente poderianse datar de media entorno o século III d.C o IV d.C. Esta característica de ser un poboado mineiro tendría lóxica vendo seu peculiar sistema defensivo, pois dentro gardariase os recursos extraídos das minas cercanas.

Restos petreos nun parapeto na ribeira do Tea na cara norte.

Restos petreos dun muro aterrado na cima do outeiro parapetado.

Moi importante tamén sinalar que a escasos metros do poboado se atopa a mina aurífera da Croa, a cal claramente estaría vinculada coa actividade do poboado, nalgunhas zonas as estructuras están moi preto, polo que tampouco sería descabelado vendo a dirección dalgúns canles de auga da mina cara os parapetos, que algúns destes poidesen ser inundados coa intención tal vez dunha millor defensa ou outros fins. Destacable tamén nos redores do poboado na ribeira do Tea, xusto na parte máis inminente o outeiro parapetado pódense ver na ribeira do río unha especie de poza, esta situase na curva do cauce pero parece alterada cara a orilla. Ten unha profundidade notable a comparación do cauce normal e súas augas son moi escuras, facendo nestas un remuiño que da voltas de seguido. A poza e moi famosa en Ribadetea como o “Remuiño da Croa”, pois ali dicese que se te metes non saes pois te tragan as augas pola corrente en forma de remuiño. Posiblemente esta poza poidese ser un posible embarcadeiro do castro, pois e moi posible que subisen dende a mina o castro os recursos en barcas ou mesmo sairan do poboado vía fluvial.
Remuiño da Croa, posible embarcadeiro na ribeira inminente o poboado.

Añadir importantemente que nos últimos anos este espectacular poboado veuse afectado gravemente seu recinto protexido pola man humana, facendo no interior deste desterros (para quitar xabre) e pistas forestais danando seriamente algúns parapetos, asi como reenchendo parte do recinto con outros tipos de terras.

En canto o folclore e lendas a zona e bastante rica, chegando lendas a día de hoxe como a do remuiño da croa, que nos di; “Ali baixo as augas do río era onde os moros (mouros) escondia o ouro e tesouros que roubaban para logo ir buscalos e levalos…”.

Desterre feito no xacemento arqueolóxico que danou varios parapetos asi como o entorno.

Para chegar e moi fácil, pois situados na carretera PO-2703 que une Ponteareas con Pazos de Borben, a altura da parroquia de Ribadetea, pasados a igraxa parroquial a uns 200 metros coller un ramal a dereita na que esta sinalizado o campo de futbol, dende este seguindo dirección o campo de futbol collendo sempre a dereita chegamos a este. A partires de este voltar coller nun cruce a dereita e seguindo uns 150 unha pista asfaltada estreita, no medio dunha curva coller a segunda pista forestal de terra a cal logo combertida nun camiño, a uns 50 metros nos dara co poboado. Decir que se atopa moi preto da praia fluvial da Croa.

FICHA TÉCNICA

LUGAR: Lugar da A Croa, A Barxela, Ribadetea

ALTIDUDE: 40 metros

COORDENADAS: LONX: 80º 31´04” LAT: 42º 12´25”

TIPOLOXÍA: Asentamento fortificado (Castro)

DATACIÓN: Idade de Ferro – Romano

CLASIFICACIÓN DO SOLO: Solo rústico de protección do patrimonio

PROPIEDADE: Privada (varios donos) e privada mancomún