martes, 29 de junio de 2010

Actualidade, noite de San Xoán


Fotos dunha fogueira veciñal en Ribadetea.
De novo o 24 de xunio na que se considera a noite máis curta do ano ,Galiza igual que moitisimos rincons do mundo celebrou a noite máxica do solsticio de veran, coñecida en occidente polo nome San Xoán.

Esta tradición antiquisima nos ven como herenza dos celtas en esta zona, onde bailando o redor da fogueira nun grabn banquete daban paso a estación do bo tempo e expulsaban o meigallo dos trasnos do inverno.

No concello prendoronse decenas de fogueiras recordando esta tradizom dos nosos ancestros, o mesmo tempo surxiron novos rituais como a tradizom de comer sardiñas, facela queimada, saltar a fogueira ou queimar nun papel o que máis odie cada un, e decir expulsar os trasnos como facian antaño. Dende aqui e un pracer ver como aínda unha tradizom tan fermosa sigue viva.

Ponteareas romana, introducción

Solar no que se ubicava a Vila Romana de Angoares
Ponte Das Partidas

Capitel tardorromano no cruceiro de couso, Gulans.

Neste periodo historico que abarca dende o século I d.C ata mediados do V d.C, e a transición entre o mundo castrexo e o mundo romano, o cal tivo en Galiza unhas pecualidades na chamada romanización que se caracterizaron nesta zona xeográfica chamandose co nome de Cultura Galaico-Romana.

Despois da conquista definitiva romana destas terras, posiblemente entre o 26 a.C e 19 a.C, os romanos foron impondo suas costumes e idioma pouco a pouco entre os indixenas galaicos, pero deixando unha certa marxe a cultura autóctona, desta forma segurironse construindo novos castros como mostran algúns dos redores como A Croa (Ribadetea) ou Altamira (Taboexa), contruidos en perido romano.

No que infunde a Ponteareas, aparte dos castros de época romana temos moitos máis restos importantes da pegada romana aínda que como sempre pouco estudados e con pouco interese por estudalos.

O máis importante para o estudo deste periodo sería a Vila Romana de Angoares, a cal súa importanza na época deveu ser importante, facendo tal vez de rexentadora das terras de casi todo o val do Tea. Súa ubicación estaria xusto onde se atopa hoxe en día o solar da igrexa parroquial de Angoares, onde se atopou o hipocausto (sistema de calecfacción da época) ademais de importantes restos coma tégulas, moedas, ladrillos e restos carbónicos.

Outros restos moi importantes no concello som as pontes, nas que seguramente oubo tres na época, serián as duvidosas dos Remedios, a Das Partidas e a desaparecia de Cons. Esta última perdeuse súa ubicación, posiblemente estaria entre Pias e Fozara con Padróns, hai quen di q seus restos estan debaixo da Ponte de Caneira, Fozara. As outras duas nos chegaron a hoxe moi modificadas dende o medievo ou ata máis tardios.

Tamén atopouse un tesoriño de moedas en San Mateo, nunha anforiña.
Por último destacar o capitel tardorromano que esta actualmente nun cruceiro do barrio de Couso, Gulans. Este din que foi atopado no monte de San Cibran.

miércoles, 16 de junio de 2010

Actualidade: Habilitación e limpeza das mámoas de A Armada, Mondariz

O concello de Mondariz toma unha boa iniciativa de conservar seu patrimonio limpando e habilitando as mámoas de A Armada, no parque de Carballo da Armada, cercans o campo de fútbol entre Mondariz e Queimadelos. Primeiro imos especificar que é unha mámoa para os que lles soe pero descoñezan o orixe destes monumentos funerarios Prehistoricos.

Mámoa: como bem dixen arriba as mámoas som monumentos funerarios Prehistoricos do Neolítico, esta cultura funeraria estendeuse por toda Europa coñecendose como o "Megalismo", tendo gran auxe na Galiza entre o 4.500 a.C e o 2.000 a.C. Hai varios tipos de manifestacións deste tipo, estan as "mámoas ou túmolos" que som as que se atopan enterradas pero sobresaltando o terreo e os "dolmens ou antas", que quedan coa estructura petrea o aire libre.
Nestes munumentos enterraron os antigos poboadores destas terras, os cales eran nómades e vivián en clans pouco númerosos. Nom se conservan restos humanos pola acidez do noso solo, pero si materias personais dos individuos enterrados.
Sinonimos ou toponimias que refirense a restos de mámoas ou dolmens som medela, madroa, mouro, pedra dos mouros...

Com esta habilitación das mámoas da A Armada o concello de Mondariz amplia súa rede de conservación do seu patrimonio máis antigo. A estas hai que engadir as xa conservadas de Gargamala, que se encontran nos redores do seu pastizal e onde se conservan tamén estacións de petroglifos tamén Neolíticos.

Como chegar: Chegar a este recinto arqueoloxico e moi doado, estando unha vez en Mondariz pobo coller a carretera que vai a Queimadelos e Meirol, pasando polo campo de futbol. Unha vez pasado o campo de futbol a uns 300 m a altura do parque de Carballo da A Armada as mámoas atopanse no lado dereito da carretera. No lugar hai carteis informativos do recinto.


Natureza e fauna: Parque do Castelo do Sobroso, carcere miserable e penosa de animais.

Critica e a situazóm na que viven os poucos animais que aínda mal viven no parque do Castelo do Sobroso. Tan só quedan un par de avestruces e burros, que viven na penuria e nun entorno carcelario e miserable. A vexetación cubre case todo seu habitat cerrado, a iso añadir o derrubamento de varias estruccturas de madeira e o deteriodo das que aínda quedan en pé, todo nunha soledade total e avandono.

Nom me quero imaxinar como sera a alimentazóm destes pobres animais, presos da man máis despreciable do ser humano. Aparte se atopan no contorno dun dos patrimonios máis significativos da zona, o Castelo de Sobroso, polo que calquer visitante que se acerque pode contemplar a vergoña que é este concello. O que nom entendo e como ata agora ningunha defensora dos animais denunciou esta "animalada".